Meclis (ya da eski Helence adıyla bouleuterion), agoranın batı stoasının (revaklı yapı) arkasında, tiyatronun kuzeyinde konumlanır. Yapının mimarisini dikdörtgen ve yarım daire olmak üzere iki temel geometrik form belirler. Yaklaşık 1300 metrekarelik bir alana oturan yapının yüksekliğinin, çatı seviyesine kadar korunmuş bir halde günümüze ulaşan kuzeybatı köşe duvarı sayesinde 17 metre olduğu bilinmektedir.

Orkestrasının zemini İtalya kökenli yeşil-mavi cippolino mermeri ile döşelidir, buradan yarım daire biçimli ve 21 basamaklı cavea (oturma sıralarının yer aldığı yarım çanak formlu mimari oluşum) yükselir. Caveanın tam orta aksında, 8 ve 9. oturma sıraları seviyesinde, üst düzey yöneticilere (Meclis Başkanı, Eyalet Valisi vb.) ayrılan, yarım daire biçimli özel bir loca (tribunal) yer alır. Orkestranın doğusunda cephe mimarisinin Likya’ya özgü yalın mimarisinin örneği yüksek bir podyum yer alır. Maalesef bu podyum ve üzerindeki mimari düzenleme yapının en kötü korunmuş bölümünü oluştururlar. Caveanın kuzeyinde ve güneyinde üzerleri birer beşik tonozla örtülü birer oda bulunur. Bunlardan güneydekinin bir arşiv, kuzeydekinin ise bir çeşit zindan görevi üstlenmiş olmaları mümkündür.

Patara Meclis Binası varlığını; değişim, onarım ve eklemelerle Doğu Roma İmparatorluğu’nun ilerlemiş dönemlerine kadar sürdürmüş çok evreli bir yapıdır. İlk inşa ediliş tarihi, Likya Birliğinin toplantı yeri olarak kullanıldığı geç Helenistik Dönemine rastlamaktadır (MÖ geç 2.- erken 1. yüzyıl). İkinci evresi, Patara’nın başkent statüsünü sürdürdüğü ve Likya’nın bir Roma eyaletine dönüştürüldüğü dönemde olmalıdır. Bu evre, İmparator Claudius (MS 43-51) ya da daha büyük bir olasılıkla Vali Sextus Marcius Priscus aracılığı ile Patara’da büyük imar faaliyetlerine imza atan İmparator Nero (MS 51-69) ile ilişkilidir. Üçüncü evre, Patara’da büyük yıkıma neden olan MS 142 yılındaki Likya depremi sonrasındadır. Bu dönemde yapıya bir sahne binası ile dışta bir stoa eklenmiş ve en geç bu aşamadan itibaren yapıya Odeion (müzik gösteri ve yarışmalarının yapıldığı büyük salon) işlevi de yüklenmiştir. Dördüncü ve son evrede ise yapı, Geç Roma-Erken Doğu Roma dönemlerinde inşa edilen Geç Antik Sura entegre edilerek bir köşe burcuna dönüştürülmüştür. Bu evrede yapının içi neredeyse tamamen hafriyatla doldurulmuştur.

Ünlü düşünür Montesquieu, Kanunların Ruhu adlı kitabında Likya Birliği’nin yönetim biçimini, “en mükemmel cumhuriyet örneği” olarak göstermiştir. Tarihin bilinen bu ilk ‘en mükemmel’ yönetim biçiminin uygulanmasına, başkent Patara’nın bu görkemli yapısı olanak sağlamıştır. Likya tarihi ve mimarisi için taşıdığı önemle birleşince, onun gelecek nesillere sağlam ve mimarisini tanımlayan bir biçimde aktarılması için Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından 2008-2012 yılları arasında kapsamlı bir konservasyon ve restorasyon geçirmiştir.